Een computer is ontwikkeld en geprogrammeerd door mensen en kent enkel O en 1 en de logische schakelingen tussen 0 en 1. Een computer is niet en zal nooit creatief zijn, het gaat voort op “juist” of “fout” en “aan” of “uit”. Het kader, de taal en logische schakeling wordt door de mens aan- of ingevoerd. De wereld van de machines bestaat uit “Hardware”. Dit zijn fysieke objecten waaronder van Mainframes, Servers, Clients met modules (RAM,ROM) tot randapparatuur (monitor, muis, interne en extern geheugen)verbonden met Routers en Protocollen (zoals HTTP er één is) die bestuurd worden met Software. Een BIOS (Basic Input Output System) is de zogenaamde Firmware en een Operating System, een database met tabellen en een protocol, waardoor de machines weten waar alle fysieke objecten zich intern bevinden of extern in het Netwerk en hoe ze met elkaar in verband staan.
Het verschil met de eerste Personal Computer van IBM en de Personal Computers van vandaag is de schaal en de verwerkingssnelheid.
Het intern schema is in principe nog steeds geldig, enkel is het meer uitgebreid en kan het de nullen en enen, de bits sneller verwerken. Het basisprincipe is verbeterd door kloksnelheid en de 64-bit architectuur. In plaats van elk bit afzonderlijk, Serieel, kan het 64-bit Parallel verwerken.
De bits zitten op de bus en het dataverkeer verloopt sneller.
Hierover wil ik verder verwijzen naar een oude strip uitgegeven door de KBC en SIEMENS, 'a Little Bit', niet meer in mijn bezit.
Het is de Human Interface, de randapparatuur,
waarmee de computer met de fysieke wereld en
de operator verbonden is, die flessenhals is.
De operator heeft een enorm machtig apparaat in huis,
voor de meesten een zwarte doos en die doos is nu
zo klein dat het enkel het scherm is dat
gretig wacht en blaast tot het volgend commando.
De operator, de machine, geen besef van elkaar,
slechts samen, anekdotisch en logisch
verbonden met het wereldwijde web.
Heel ingenieus wacht het
tot ik een letter typ of wis,
mijn tekst verwerk en bewaar.
Wacht ik geduldig,
slurp van mijn koffie, koud tijd terwijl,
op de afdruk en de instant publicatie.
Zolang er voldoende papier
in de lade van de printer ligt,
overbodig,
het einde is nog niet in zicht.
Ik hou de statistieken in het oog,
en er is bekijks; de afwas wacht.
't Schijnt dat 't zonnig ging zijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten